Ein øðrvísi undirvísingarvika

“Vit læra mál best, tá vit gloyma, at vit læra tað.”
— Stephen Krashen, málfrøðingur

Í síðstu viku høvdu FSA-flokkarnir eina rættiliga øðrvísi undirvísing, har vit fluttu okkum úr skúlastovuni og út í veruligar støður. Vit hava lisið, lurtað, tosað, skrivað og skilt føroyskt á ymiskar hættir. Og tað er júst í slíkum løtum, at læring spyrst burturúr – tá málið verður brúkt í einum natúrligum samanhangi. Gransking vísir, at vit læra best, tá vit eru virkin, motiverað og kenna okkum trygg og væl. Tá læringin ikki bara er at loysa mállæruuppgávur, men eisini at brúka málið til at skapa meining og samband við onnur, verður hon sterkari og vit minnast betri tað, sum vit hava lært.

Vikan byrjaði mánakvøldið á Bókasavninum við Løkin, har vit lærdu um, hvør leikluturin hjá einum bókasavni er, og hvussu nógv vit kunnu læra, tá vit lesa eftir egnum áhuga. Tá tú lesur, fært tú, tað sum vit í FSA-høpi kalla “input” – og tað er umráðandi, tí heilin má hoyra og síggja eitt mál nógvar ferðir, áðrenn tað festir seg. Lesing gevur tær møguleika menna málið. So skulu vit duga eitt mál, er eitt tað besta sum vit kunnu gera sjálvi, tað er at lesa.

Eftir bókasavnsvitjanina vóru vit boðin heim til Deirdre til ábit og drekkamunn. Tað var stak hugnaligt og sosialt. Tá tú tosar og lurtar í einum óformellum høpi, lærir tú uttan at hugsa so nógv um tað. Tað eru ofta tær løturnar, sum gera, at málið fer at kennast meira natúrligt, og at vit knýta sambond og vinabond.

Týskvøldið vóru vit í skúlanum og arbeiddu við heysttema, har vit sameindu kreativitet og málvenjingar av ymsum slag. Vit tosaðu, skrivaðu og arbeiddu saman – og gjørdu m.a. mat í køkinum. Tá tú brúkar føroyskt, meðan tú gert okkurt við hondunum, lærir tú betri. Vit minnast, tá vit gera. Og hetta er gamal lærdómur.

Mikudagin fóru vit útferð. Byrjað var við felags morgunmati, og síðani fóru vit við bussi til Vágar. Fyrst vitjaðu vit Krígssavnið. Har sóu vit, hvussu støðan úti í heimi undir seinna heimsbardaga eisini ávirkaði Føroyar, sum vóru hersettar av bretum. Í bussinum hoyrdu vit frágreiðingar um Nykurin og Mikkjal á Ryggi. Vit vitjaðu eisini í Kálvalíð og fingu innlit í lívið hjá føroyingum í bóndasamfelagnum. Loksins steðgaðu vit á í Sandavági og vitjaðu leivdirnar av løgmansgarðinum, tosaðu um føroyska málið, tá ið vit løgdu leiðina fram við minnisvarðan av V.U. Hammershaimb og sungu ein sálm og hoyrdu søguna um Sandavágs kirkju inni í kirkjuni. Eisini sóu vit Sandavágssteinin og hoyrdu um rúnar.

Dagurin endaði við matpakka uttan fyri kirkjuna – við útsýni yvir sandin, og greitt varð frá søgnini um Seyðamannin á Sondum. Veðrið var av tí allarbesta – sólskin allan dagin. Ein góður dagur.

Vikan endaði hóskvøldið við kafé og quizkvøldi við spæli og látri. Tá sluppu næmingar at royna einføld spøl, men eisini meira avbjóðandi spøl – og vit endaðu við felags spurnakapping, har vinnarin fekk ein posa við góðgæti.

Ein temavika snýr seg um at uppliva málið – at síggja tað, hoyra tað, lesa tað, skriva tað og tosa tað, men ikki einans inni í floksstovuni – eisini í bókum, í práti, í matgerð, í vitjanum, í undirvísing, í fyrilestri, í spølum og í samskifti.

Soleiðis hendir verulig læring. Takk fyri eina góða og gevandi viku 🌿

A Different Kind of Learning Week

“We learn language best when we forget we are learning it.”
— Stephen Krashen, linguist

Last week, the FSA classes had a very different kind of teaching week, where we moved out of the classroom and into real-life situations. We have been reading, listening, speaking, writing, and understanding Faroese in many different ways. And it is exactly in such moments that learning truly happens — when the language is used in a natural and meaningful context.

Research shows that we learn best when we are active, motivated, and feel safe and comfortable. Learning is not only about doing grammar exercises, but about using the language to create meaning and connection with others. That is when learning becomes stronger, and we remember more of what we have learned.

The week began on Monday evening at Bókasavnið við Løkin, where we learned about the role of the library and how much we can learn when we read books of our own interests. When you read, you get what we in FSA call “input” — and that is essential, because the brain needs to hear and see a language many times before it sticks. Reading gives you the opportunity to develop your language. So, if we want to master a language, one of the best things we can do ourselves is to read.

After the library visit, we were invited to Deirdre’s home for snacks and coffee. It was cosy and social. When you speak and listen in an informal setting, you learn without thinking too much about it. It is often those small moments that make the language feel more natural and help us build connections and friendships.

On Tuesday evening, we were at school working with an autumn theme, where we combined creativity and different types of language practice. We spoke, wrote, and worked together — and we also cooked in the kitchen. When you use Faroese while doing something with your hands, you learn better. We remember when we do. And that is an old truth.

On Wednesday, we went on an excursion. The day began with a shared breakfast, and then we took the bus to Vágar. Our first stop was the War Museum, where we saw how events in the wider world during the Second World War also affected the Faroe Islands, which were occupied by the British. On the bus, we listened to presentations about Nykurin and Mikkjal á Ryggi.
We also visited Kálvalíð and got an insight into life in the old Faroese farming society. Finally, we stopped in Sandavágur, where we saw the remains of the old løgmansgarður (primeministers house), talked about the Faroese language as we passed the memorial to V.U. Hammershaimb, sang a hymn, and heard the story of Sandavágs Church inside the church. We also saw the Sandavágur rune stone and learned about the old runes.

The day ended with lunch outside the church — with a view over the sand — while listening to the legend of Seyðamannurin á Sondum. The weather was perfect — sunshine all day. A truly good day.

The week ended on Thursday evening with a café and quiz night filled with games and laughter. Students got to try both simple and more challenging games, and we finished with a group quiz competition, where the winner received a bag of sweets.

A theme week is about experiencing the language — seeing it, hearing it, reading it, writing it, and speaking it — not only inside the classroom, but also through books, conversations, cooking, visits, lessons, lectures, games, and communication.

That is how real learning happens.
Thank you for a good and inspiring week 🌿